drawing art pensil

Jumat, 10 Juni 2016

Contoh Naskah Drama Tentang Pentingnya Menghargai Jasa Para Pahlawan



Judul: Jasa Jendral Sudirman Terhadap Bangsa
Tema: Sosial
Durasi: Pendek
Jumlah pemeran: 4 orang

Sinopsis Drama Pahlawan

Ada empat orang bersahabat, yaitu Mirza, Nina, Imam, dan Yoga. Yoga adalah sosok remaja yang kurang menghargai jasa pahlawan, bahkan sejarah tentang Jendral Sudirman pun tidak diketahuinya. Yoga mendapat teguran dari teman-temannya.

Dialog Drama Dimulai...

Yoga:
Jendral Sudirman itu siapa sih?

Mirza:
Memangnya kenapa? Kamu ini aneh, masak jendral Sudirman kamu nggak tahu.

Nina:
Iya nih orang, masak pahlawan bangsa nggak tahu.

Imam:
Itu arinya, kamu itu tidak menghargai perjuangan dan jasa Jendral Sudirman, Ga. Jendral Sudirman itu salah satu pahlawan bangsa, mestinya kamu tahu.

Yoga:
Emangnya aku harus menghafal semua nama-nama pahlawan, kan ada banyak gimana aku bisa menghafal.

Mirza:
Ya tapi setidaknya kalau Jendral Sudirman harusnya kamu tahu lah..

Nina:
Iya, benar itu.

Yoga pun kemudian menanyakan kepada teman-temannya apa saja jasa yang sudah diberikan Jendral Sudirman kepada bangsa INDONESIA.

Yoga:
Memangnya apa sih jasa Jendral Sudirman terhadap bangsa Indonesia? Kok dimana-mana nama jalan itu Jendral Sudirman melulu.

Imam:
Banyak sekali. Pokonya dia itu punya jasa yang tak terhingga terhadap kita-kita ini.

Mirza:
Iya, benar apa yang dikatakan imam itu. Makanya, kamu itu kebangetan sekali Ga kalau Jendral Sudirman saja nggak tahu.

Nina:
Iya, seharusnya kamu tahu kalau Jendral Sudirman adalah salah satu tokoh sekaligus pahlawan nasional yang sangat dibangga-banggakan.

Yoga biasa-biasa saja menanggapi cibiran teman-temannya.

Yoga:
Oh.. gitu toh..

Nina:
Kok cuman bilang gitu toh... gimana sih kamu ini, Ga?

Yoga:
Nah, terus aku harus gimana? Iya, sekarang aku sudah tahu kalau Jendral Sudirman itu salah satu pahlawan bangsa.

Imam:
Ya jangan cuman bilang sudah tahu, kamu harus menghargai perjuangan beliau.

Yoga:
Menghargai gimana? Terus aku harus gimana? Kamu ini bikin aku pusing saja.

Mirza:
Bingung gimana? Kalau kamu sudah tahu bahwa Jendral Sudirman itu salah satu pahlawan bangsa, maka kamu harus menghargai perjuangannya.

Yoga:
Iya, aku menghargai, tapi menghargai gimana maksud kamu?

Mirza:
Kamu harus bisa menjadi anak bangsa yang mau meneruskan perjuangan Jendral Sudirman, itu namanya kamu menghargai jasa beliau.

Yoga:
Oh.. begitu..!!

Dialog Drama Tentang Pahlawan – SELESAI

Kamis, 06 Agustus 2015

          <a href="http://poin-web.co.id/invitation/159232" target="_blank">
              <img src="http://poin-web.co.id/images/blog_invitation/poinweb_blogger_invitation_01.gif" width="200" height="100" border="0" >
          </a>
         

Rabu, 26 Desember 2012

translate sunda

tarjamah.sabilulungan.org

kumpulan naskah sunda

Naskah Waruga Guru Ditulis dina Kertas Éropa atawa Daluwang?

Aditia Gunawan

Saenyana tanda tanya dina judul di luhur téh teu perelu aya, saupama urang teu talobéh dina ngarumat banda pakaya karuhunna. Da ana seug aya téa mah wujudiah naskahna (Waruga Guru, saterusna disingget WG), teu kudu papanjangan nulis atuh. Cukup ku ningali naskahna, dibulak-balik sabalikan, rada kerung saeutik, bawirasa bakal katohyan, naha éta naskah ditulis dina kertas Éropa atawa daluwang. Peun saheulaanan mah, anggap baé naskahna nuju ‘nyumput di nu caang’ téa. Keur pribadi anu saumur nyunyuhun hulu can kungsi ningali naskahna, ukur bisa nyukcruk galur mapay béja, ceuk itu ceuk éta, bari nimbang-nimbang kamungkinan anu leuwih asup akal.

Nu mimiti ngagulanggapér naskah WG téh C.M. Pleyte, ahli Walanda nu neundeun minat kana kabudayaan Sunda. Garapanna kana naskah WG dimuatkeun dina artikelna ‘De Patapaan Adjar Soeka Resi: ander gezegd de kluizenarij op den Goenoeng Padang: Tweede bijdrage tot de kennis van het oude Soenda’ (TBG 55). Dina artikelna, Pleyte geus hasil ngalih-aksarakeun sarta narjamahkeun (kana basa Walanda) téks WG sagemblengna. Ceuk Pleyte mah éta naskah téh ditulis antara taun 1705-1709 M (awal abad ka-18 M). Hanjakalna, teu kapanggih katerangan ngeunaan kaayaan fisik naskahna, kayaning alas naskahna, ukuran, jumlah kaca, jsté. Pleyte ngan ngalampirkeun édisi facsimile naskahna, éta gé ngan sakaca, nyaéta kaca 1 tina naskah WG. Lebah juru kénca béh luhur katémbong aya tulisan ‘Jav. Ms. No. 74’.
Saterusna, suwargina Pa Atja ogé kungsi nyabit-nyabit naskah WG nalika anjeunna ngabandingkeun aksara dina Carita Parahyangan jeung aksara dina téks WG. Saurna gé: “Ngeunaan ‘wangun aksarana’, para ahli sapuk nyaéta aksara Sunda-Buhun, anu wujudna béda deui jeung aksara Kawi atawa aksara Jawa. Wangun aksara Sunda anu mandiri téh digunakeun nepi ka kira-kira abad ka-18 M; saperti anu dina Waruga Guru”. Tah dina tungtung kalimah éta diémbohan catetan kaki (nomor 11) nu ngarahkeun nu maca pikeun mukaan buku Tabel Aksara Holle sarta mariksa naskah BG. No. 74.


Suwargina Pa Edi S. Ekadjati (1996) ngawuwuhan katerangan tambahan kana téks WG. Katerangan anu ditambahkeunana téh nyaéta réana kaca (24 kaca), ukuran naskah (20x15 cm), sarta cenah ditulis ngagunakeun mangsi hideung. Nya dina tulisan Pa Édi aya katerangan yén naskah WG téh ditulis dina kertas Éropa. Ieu pamadegan sigana dituturkeun ku sawatara ahli sapandeurieunana, malah sok aya émbohna ‘kertas berwatermark’, cenah. Tulisan-tulisan anu nyebutkeun téks WG téh ditulis dina kertas Éropa, hanjakalna, méh sadayana teu nyantumkeun rujukan anu écés deuih.


Kertasna: Éropa atawa Daluwang?

Lamun téa mah enya naskah WG téh ditulis dina kertas Éropa, hartina naskah WG téh jadi hiji-hijina naskah Sunda-Buhun (anu aksara jeung basana Sunda Buhun) anu ditulis dina éta média. Ari kertas Éropa ilaharna sok aya cap kertasna (watermark). Nepi ka kiwari, can aya anu bisa nerangkeun cap kertas naon nu nyampak dina naskah WG deuih, padahal éta téh bisa jadi pituduh anu penting pikeun nangtukeun umur naskah.

Hadéna Pleyte jeung Pa Atja masihan pituduh. Pleyte méré facsimile naskah WG nu ngandung tulisan ‘Jav. Ms. No. 74’, sedeng Pa Atja (1968) miwarang mariksa naskah BG.No. 74. Anu dimaksud téh tangtu ngarujuk kana nomor naskah KBG 74 koléksi Perpustakaan Nasional (PNRI). BG téh singgetan tina Bataviaasch Genootschaap. Ti taun 1923 Bataviaasch Genootschap téh ditambahan ku kecap ‘Koninklijk’ di hareupeunana (jadi KBG), rada guménak, da pihartieunana koninklijk téh ‘Kagungan Dalem’. Kiwari KBG téh kaasup salasahiji sub koléksi diantara 55 sub koléksi PNRI.

Tegesna, naskah WG téh koléksi PNRI kalayan nomor koléksi KBG 74. Baheula. Tapi, Behrend (1998) anu nyusun katalog naskah di PNRI méré tanda bintang (*) meneran KBG 74 téh. Hartina, éta naskah geus teu nyampak deui dina tempat koléksi nu samistina.

Ku panasaran, ngahaja muka naskah gigireunana, nyaéta naskah KBG 73, KBG 75, jeung KBG 76. Tétéla éta tilu naskah téh naskah Sunda Buhun anu ditulis dina kertas daluwang. Aksarana ogé Sunda Buhun deuih. Ieu hal beuki ngayakinkeun nu nulis, yén naskah WG téh baheulana aya di PNRI kalayan nomor koléksi KBG 74. Gedé pisan kamungkinan, naskah WG ogé ditulis dina kertas daluwang, lain kertas Éropa. Modél aksara dina WG jeung naskah KBG 73, KBG 75 atawa KBG 76 téh sarimbag pisan deuih, moal boa disalin ku jalma nu sarua.

Kecap ‘daluwang’ sorangan mimiti kapanggih dina téks Sunda Buhun Sanghyang Swawar Cinta (koropak 626) lambaran ka-9: “Daluwang kulit ning kayu, upakara ning busana” (daluwang kulit kai, bagian/bahan tina busana). Dina périodeu kabudayaan Sunda pra-Islam, daluwang dimangpaatkeun jadi bahan baku busana. Tapi dina jaman Islam di Jawa, ceuk Pigeaud (Literature of Java, 1967), fungsi daluwang ngalegaan, nyaéta dijadikeun ogé alas tulis. Buktina di Tatar Sunda, nya naskah-naskah Sunda-Buhun tina – nambut istilah Pa Édi S. Ekadjati – périodeu ‘peralihan’, saperti nu ditataan di luhur.

Numutkeun Cohen Stuart (1872), naskah Waruga Guru téh kacatet jadi koléksi BG tanggal 7 Oktober 1866, pamasihan ti bupati Galuh harita, R.A.A. Kusumahdiningrat (1839-1886). R.A.A. Kusumahdiningrat mémang dipikawanoh minangka bupati anu jembar wawasan sarta micinta kabudayaan. Kawilang réa naskah Sunda Buhun nu kiwari diteundeun di PNRI téh kawitna nya ti anjeunna pisan.

Sok sanajan ieu tulisan dipanjangan, keukeuh baé anggapan naskah WG ditulis dina daluwang téh semet susuganan, ukur ngalelebah, wuwuh naskahna ogé parantos taya dikieuna kapan?

Pun, leuwih luangan, kurang wuwuhan.
(Dimuat dina Cupumanik bulan Juni 2011)

naskah drama persahabatan bahasa indonesia



Perpecahan 3 Sahabat
Tema
Persahabatan
Konflik
Kisah persahabatan yang terputus akibat suatu fitnah
Sumber
 http://tarigirl.blogspot.com/2009/06/naskah-drama.html

Dramatic Personae
Aulia
Gadis berumur 14 tahun, berjibab, kecil, baik hati, sabar, jujur dan suka menolong.
Andin
Gadis berumur 14 tahun, berjilbab, baik hati, tidak Pilih-pilih, mudah percaya, dan suka merendahkan.
Audy
Gadis berumur 14 tahun, berjibab, baik hati, tidah  pilih-pilih, dan mudah percaya kepada orang lain.
Aldi
Laki-laki berumur 14 tahun, gemuk, rambut keriting, suka  Memfitnah, iri hati, suka merendahkan orang lain.

Kisah ini terjadi disebuah sekolah yang sangat terkenal bernama SMPN 1 Tunas Bangsa. Disana ada suatu persahabatan yang sangat erat yang bisa mereka sebut dengan 3BG.
Di ruangan kelas yang terdapat berbagai kursi dan meja yang tertata rapi terjadi suatu keributan, yang disebabkan salah satu anggota 3BG.

Aldi : Kenapa ya...., persahabatan 3BG kok sangat erat ? aku  ingin persahabatan mereka jadi putus, tapi bagaimana caranya ? (diam sambil memikir sesuatu)
Aldi : Ah…., aku curi saja dompetnya Andin, dan setelah itu aku Taruh saja di tasnya Aulia, Andin dan Audy pasti akan Akan menuduh Aulia.” Terlihat anggota 3BG masuk kedalam kelas tertawa-tawa.
Andin : ( sambil membuka tasnya dan terlihat sedang mencari sesuatu dan wajahnya sangat gelisah )
Audy : Ada apa Din, kok kayaknya gelisah banget ?
Andin : Aduh gimana nih, dompetku hilang.
Aulia : Kok bias hilang, mungkin ada di rumah kamu.
Andin : Nggak mungkin, tadi aku inget kok dompetku sudah Ku masukkan kedalam tasku.
(Tiba-tiba Aldi memotong pembicaraan mereka dengan lagak sok tahu)
Aldi : Aku tahu siapa yang mencuri dompet kamu.
Andin : Emangnya siapa Al ?
Aldi : Dia adalah sahabatmu sendiri yang bernama Aulia.
Audy : Nggak mungkinlah dia yang mencuri dompetku, kamu kok sok tahu banget sih.
Aldi : Ya sudah kalau kamu nggak percaya, kamu geledah tasnya Aulia.
Andin : Maafkan aku Lia, aku harus menggeledah tasmu untuk Membuktikan omong kosongnya Aldi.
Aulia : Ya sudahlah nggak apa ?” Andin dan Audy menggeledah tasnya Aulia dan beberapa lama kemudian dompet Andin ditemukan ditasnya Aulia.
Aldi : Tuhkan bener kataku, Aulia si miskin itu yang mencurinya.
Andin : Kamu kok tega sih Aulia, kalau kamu butuh uang kamu  tinggal bilang sama kami, bukan begini caranya, selama kami selalu membantu kamu, tapi kamu kok tega banget.
Aulia : Tapi bukan aku yang mencurinya.
Aldi : Terus kamu tuduh aku yang mencurinya, jelas dompet  Andin ada ditas kamukan?
Audy : Dasar, sudah dikasih hati malah minta jantung.
Andin : Mulai saat ini kamu tidak akan jadi sahabat kamu lagi.
Audy : Dasar kau anak miskin. ( sambil menampar pipi Aulia ) Mereka kemudian duduk ditempat mereka masing-masing
Aulia : Ya Allah, cobaan apa yang kau berikan pada persahabatan  Kami, apa salah kami sehingga kau memberi cobaan ini, Ya Allah kembalikan persahabatan kami seperti dulu lagi.
Beberapa lama kemudian bel pulang berbunyi, Andin dan Audy pulang bersama tanpa Aulia. Diperjalanan pulang Andin menerima telpon dari Papanya yang berada diluar negeri.
Kring………kring…..kring….
Andin : Hallo assalamu alaikum, ada apa Pa, kok tumben telpon aku.
Papa : Waalaikum salam, Din Papa mau kasih kabar ke kamu,  sebelumnya maafkan Papa, perusahaan Papa Disini  bangkrut.
Andin : Apa Pa, bangkrut kok bias begitu ?
Papa : proyek yang Papa Buat mengelami rugi yang sangat besar,  Jadi Papa harus menjual perusahaan Papa untuk membayar ganti rugi.
Andin : Jadi kita jatuh miskin Pa?
Papa : Begitulah, besok Papa dan Mama akan pulang ke Indonesia, dan kita harus cari kontrakan rumah, karena  rumah kita akan di segel oleh bank.
Tiba-tiba Andin memutuskan telpon dengan rasa tidak percaya.
Andin : Ini nggak mungkin. ( sambil membanting HP nya)
Audy : Ada apa Din ?
Andin : Perusahaan Papaku bangkrut dan sekarang aku jatuh  miskin.
Audy : Sabar ya.. Din, ini pasti bias kamu lewati kok.
Andin : Audy kamu adalah sahabat aku yang paling setia  denganku, tolong jangan tinggalkan aku.
Audy : Ya… nggak mungkinlah aku ninggalin kamu, tidak  seperti Aulia yang menghianati sahabatnya sendiri.
Andin : Terima kasih Audy. Tiba-tiba ada motor yang melaju kencang hingga menambrak Audy, untungnya saja Aulia menolong Audy.
Aulia : Awas Audy.( sambil berteriak dan mendorong Audy )
Audy : Kamu nggak apakan Aulia.
Aulia : Nggak aku nggak apa kok.
( Pengendara motor itu kemudian turun dari mobil )
Aldi : Kamu nggak apa kan Aulia.
Aulia, Andin, Audy : Aldi…..
Aldi : Maafkan aku yaaa, aku nggak sengaja.
Audy : Makanya kalau naik motor itu jangan kencang-kencang.
Aldi : Ya.. maafkan aku.
Andin : Ya.... sudahlah nggak apa.
Aldi : Din aku mau ngomong sesuatu sama kamu, tentang  masalah tadi di kelas.
Andin : Emangnya ada apa Al.
Aldi : Sebenarnya yang mencuri dompet kamu itu bukan Aulia, melainkan aku.
Andin : Apa Aldi.
Aldi : Aku iri dengan persahabatan kalian yang sangat erat, makanya itu aku mencoba untuk merusak persahabatan kalian, sekali lagi maafkan aku.
Andin : Jadi bukan Aulia yang mencurinya ?
Audy : Jadi persahabatan kita bersatu lagi dong.
Andin : Bersahabatan kita akan selalu abadi sepanjang masa.
Aulia : Sampai akhir hayat menjemput kita, persahabatan ini  Akan tetap bersatu... bersatu.
Andin : 3BG.
Audy : Three.
Aulia : Beautiful.
Andin : Girl.
( Sambil menujukkan tanda persahabatan mereka yang berupa cincin )
Aldi : Oke deh.
( Sambil mengacungkan jempol )
Akhirnya persahabatan mereka bersatu kembali, dan tidak ada yang memisahkan mereka sampai akhir hayat menjemput.

drama sunda



Kabayan Ngala Nangka
Drama sunda komedi untuk 5 orang.

Nyi Iteung, pamajikanana Kabayan teh nuju hamil ngora. Manehna teh ngidam hoyong pisan Nangka, tapi si Kabayan nu dasarna kebluk, tara daek ngala Nangka. Dina hiji isuk, Iteung nyamperkeun Kabayan nu keur sasarean di bale hareupeun imah.
Iteung : (Ngagangguan Kabayan) Kang, hayu atuh pang alakeun Nangka kanggo Iteung!
Kabayan : (Melek hiji soca, langsung sare deui) Haduh, Nyai, engke weh nya, isukan. Akang teh tunduh keneh!
Iteung : (Ngambek) Huh, si Akang mah teu sayang ka Iteung!
Kabayan : (Ngorok)
Saking keheulna, Nyi Iteung angkat ka bumi emakna Kabayan. Sanepina di bumi emakna Kabayan.
Iteung : (Lumpat sabari ceurik langsung nangkeup emak) Emaaakkkkk....
Emak Kabayan : (Reuwas) Eleuh-eleuh, aya naon ieu, Nyai?
Iteung : Eta, Ma! Si Kabayan! Kuring teh ngidam, hoyong pisan Nangka, tapina manehna tara daek pangalakeun!
Emak Kabayan : Geus tong ceurik atuh! Keun weh, Emak nu ngomong ka si Kabayan!
Emak sareng Iteung balik ka imah Kabayan. Sanepina di imah Kabayan, Emak sareng Iteung ningali Kabayan nu sare keneh dina bale.
Emak Kabayan : Heh! Kabayan, kebluk! Hudang sia!
Kabayan : Naon sih mak? Isuk-isuk geus adat-adatan!
Emak Kabayan : Maneh teh kumaha sih! Geus nyaho si Iteung keur hamil, ngidam Nangka! Lain mah diturutkeun kahayangna! Malah gogoleran teu puguh!
Kabayan : Heueuh mak, sakedeung deui dipangalakeun!
Emak Kabayan : Buru! Ayeuna geura mangkat neangan Nangka! Nu kolot nya, Nangkana!
Kabayan : (Hudang) Heueuh! Kuring mangkat ayeuna lah!
Kabayan mangkat neangan Nangka. Tapi Kabayan teu terang, tangkal Nangka nu keur buahan teh dimana. Sapanjang jalan, manehna luak-lieuk neangan Nangka. Akhirna manehna manggih hiji tangkal Nangka nu buahna leubeut.
Kabayan : Hahhh! Akhirna kuring manggihan Nangka! Karolot deui Nangkana!
Kabayan langsung naek ka tangkal Nangka nyokot hiji Nangka nu pang kolotna. Teu lila anu boga kebon datang. Kabayan langsung turun ti tangkal Nangka.
Kabayan : Haduh kumaha ieu! Nyi Ndit datang! Mana kacida galakna deui!
Kabayan lumpat ka ragasi nu aya di tukangeun kebon. Kabayan malidkeun eta Nangka.
Kabayan : Nangka, jung balik tiheula nya! Kuring rek kabur heula!
Nangka teh kabawa palid ku cai, teu lila, nu boga kebon datang.
Nyi Ndit : Heh! Sia keur naon di kebon aing! Maneh rek maling?
Kabayan : Henteu Nyai.
Nyi Ndit : Ah sia! Alesan wae! Ngaku weh ari rek nyopet mah!
Kabayan : Bener Nyai, teu bohong!
Nyi Ndit : Demi naon sia, Kabayan?
Kabayan : Demi Nyi Iteung, Nyai!
Nyi Ndit : Alah, sia! Nyopet mamawa ngaran pamajikan! Hayu milu jeung urang! Urang ka imah Pa RT!
Kabayan : Duh, nyai! Ulah atuh! Bener abdi teh teu nyopet! Sok mana barang buktina!
Nyi Ndit : (Mariksa Kabayan) Heueuh geuning, euweuh! Jung geura mangkat, sia! Ulah kadieu deui!
Kabayan : (Lumpat) Dadah, Nyai!!
Kabayan balik ka imahna. Dipapag ku Emak jeung Iteung.
Iteung : Euleuh, akang! Tos dongkap?
Emak Kabayan : Meunang teu Nangka teh?
Kabayan : Meunang atuh, mak! Kolot jeung gede deuih!
Iteung : Mana atuh Nangkana, Kang?
Kabayan : Hoh? Can nepi eta Nangka?
Emak Kabayan : Hah? Nepi kumaha, Kabayan?
Kabayan : Si Nangka teh dipalidkeun, dititah balik tiheula ku kuring! Geuningan can nepi? Apan eta Nangka teh tos kolot, piraku teu nyaho jalan balik!
Iteung : Heueuh nya, Kang! Eta Nangka teh geuning teu nyaho jalan balik!
Emak Kabayan : Ari sia! Ku belet-belet teuing, Kabayan! Maenya Nangka bisa balik sorangan! Teu hideng!
Kabayan : Yeuh, si Nangka nu teu hideng mah, Mak!
Emak Kabayan : Hah, ngimpi naon, kuring teh boga anak belet kos sia!
Emak langsung mangkat. Kabayan sareng Iteung, ngantosan eta Nangka di sisi ragasi, tapi Nangkana teu datang-datang.