drawing pencil

naskah drama sunda

Contoh Teks Naskah Drama – Bagi teman-teman yang mungkin saat ini diberikan tugas oleh guru Bahasa Indonesia untuk mencari contoh dialog naskah drama atau mungkin juga teman-teman sedang dilanda kebingungan untuk mencari contoh teks naskah drama yang akan dipentaskan pada pentas seni saat perpisahan kelas nanti, dibawah ini nanti akan saya berikan beberapa contoh teks naskah drama yang mungkin saja cocok untuk Anda.

Pementasan Drama

Dibawah ini Anda dapat langsung melihat contoh singkat teks naskah drama 3 orang pemain tentang persahabatan.

Kisah ini terjadi disebuah sekolah yang sangat terkenal bernama SMPN 1 Tunas Bangsa. Disana ada suatu persahabatan yang sangat erat yang bisa mereka sebut dengan 3BG. Dalam Kisah ini ada empat pemeran utama, yaitu ; Aulia, Andin, Audy dan Aldi.

Aulia, Andi, dan Audy adalah 3 Sahabat Sejati, mereka dijuluki 3BG atau three Beautifull Girl, Disini perlu diketahui, bahwa Audin adalah anak Pejabat yang Kaya Raya yang mempunyai Proyek di Luar Negeri, sedangkan Aulia hanyalah gadis miskin biasa yang tidak mempunyai apa apa. Sedangakn Aldi adalah anak lelaki yang memiliki sifat yang kurang baik, dia selalu Iri dengan 3BG, Aldi iri karena melihat persahabat antara Aulia, Andin, dan Audy sangat erat.

Hingga pada suatu hari Aldi mempunyai Ide cemerlang untuk merusak persahabatan 3BG, yaitu dengan memfitnah Aulia dengan cara menyembunyikan dompet Audin kedalam tas Aulia, yang menyebabkan Audin menganggap Aulialah yang mencuri Dompetnya. Berawal dari Fitnah yang dibuat Aldi, Pershabatan Antara Audy dan Aulia berkahir, mulai saat itu Audin tidak menganggap Aulia lagi sebagai sahabatnya, karena Aulia telah mencuri Dompet Audin.

Setelah Beberapa Saat, tiba tiba Audin menerima telfon dari Bapaknya diluar Negeri dan mengatakan bahwa Proyenya telah Bangkrut, yang mengharuskan Proyek itu dijual dan Rumah Audin di Indonesia akan dijual untuk menutupi Hutang dari Proyek Orang tuanya.  Mulai saat itu juga Kehidupan Audin berubah menjadi keluarga Miskin.

Sepulang dari sekolah, Aldi mempunyai Niat buruk untuk menabrak Audin dengan Motornya, dengan kecepatan tinggi Aldi menuju ke arah Audin dan Andin, tetapi untung saja ada Aulia yang langsung mendorong Audin agar tidak tertabrak oleh motor Aldi, jadi yang tertabrak adalah Aulia. Saat itu juga Aldi sadar bahwa persahabat mereka bertiga sangat erat, dan Aldi mengakui bahwa dialah yang telah memfitnah Aulia saat dikelas tadi.

Akhirnya, persahabatan Antara Audin, Andin, dan Aulia kembali seperti sedia kala, 3BG telah kembali seperti yang dulu, persahabatan yang sangat erat pada saat masa SMA.

Dina hiji peuting Si Kabayan diajak ngala roay ku mitohana. Isukna, isuk-isuk bral ka haruma, rada jauh ti lemburna. Di jalan taya nu ngomong sakemék-kemék acan, sumawonna Si Kabayan da puguh tunduheun kénéh. Tuman héés nepi ka beurang, ari ieu isuk kénéh geus digugubrag dititah hudang.

“Teu kaharti ku mitoha,” ceuk dina pikirna, Sakitu geus kolot na aya kadedemes-kadedemes teuing kana dunya téh. Na keur naon dunya ari lain keur nyenangkeun awak? Ari ieu kalah jadi hukuman. Keun sia geura engké…”

Barang nepi ka huma pék ngala roay. Mitohana pohara getolna. Ari Si Kabayan mah meueus-meueus randeg, meueus-meueus janteng, teu kaur beubeunangan balas ngahuleng jeung ngarahuh bawaning sangeuk digawé. Siga-sigana mah rada mumuleun Si Kabayan téh.

Luak-lieuk, béh karérét karung wadah roay. Jol aya ingetan pikasenangeun. Gelenyu Si Kabayan imut.

“Mitoha! Mitoha!”

“Heuy!”

“Kula rék ka cai heula ieu mules beuteung. Bisi rada lila, dagoan nya! Ati-ati mun mitoha ninggalkeun!”

“Heug! Ulah lila teuing baé.”

“Kumaha engké wé, da kasakit mah ari datang kawas kilat, ari undur kundang iteuk.”

Bari ngomong téh mitohana tonggoy baé ngalaan roay teu luak-lieuk. Si Kabayan sup asup kana karung wadah roay. Awakna dipurungkutkeun bari ngareumpeukkan manéh ku roay nepi ka teu katémbong.

Barang bro mitohana ngabrukkeun roay kana karung, dideuleu karung geus metung, ret ku manéhna dicakupkeun dipocong ditalian, dijungjung-jungjung. “Duh beurat naker,” omongna. Geus kitu gék diuk ngadagoan Si Kabayan.

Si Kabayan didagoan téh ambleng baé, sedeng poé geus reup-reupan. “Naha Si Kabayan bet ambleng baé?” ceuk mitohana ngomong sorangan. “Moal salah meureun terus balik da gering. Éta mah Si Kabayan, naha aya mangkeluk. Benerna mah bébéja heula ka kolot, rék balik téh. Ieu mah léos baé. Aya jelema.”

Rigidig karung roay dipanggul. Édas beurat naker,” omongna. “didedet teuing, ieu mani teuas kieu. Bari dirampa-rampa karungna.

Barang datang ka imah, sok diteundeun di dapur dina raranjangan. Tuluy dibuka beungkeutan karung téh ku mitoha awéwé, bari ngomong, “Euleuh cukul pelak roay urang téh nya, mani sakieu lobana.”

“Hih, tacan kaala kabéh éta gé, da kaburu pinuh, karungna leutik teuing,” jawab mitoha lalaki, “Kakara gé saparona meureun. Bari étaeun, manéhna, teu ngadéngé Si Kabayan, kumaha geringna?”

“Baruk gering? Teu nyaho kaula mah. Panyana jeung andika ka huma.”

“Puguh baé tadi isuk, tapi ti dituna balik ti heula, nyeri beuteung.”

“Aéh-aéh, kutan! Cik manéhna ieu bantuan ngudulkeun roay, bet beurat naker.”

Ana bro téh diudulkeun ku duaan, burulu roay bijil sabagian da sereg dina liang karung. Ku sabab mereketengteng karungna dihantem digeujleug-geujleug, na…ana boréngkal téh Si Kabayan ragrag kana raranjangan morongkol. Mitoha awéwé ngajerit bawaning ku reuwas. Mitoha lalaki ngejat mundur ka tukang awahing ku kagét.

Si Kabayan, “Hé, hé, hé, da capé!” Bari balaham-béléhém.

“Si Bedul téh geuning Si Kabayan,” ceuk mitoha awéwé.

“Da capé, mitoha! Jeung ieuh, ku ngeunah dipunggu ku mitoha téh.”

“Aya adat-adatan, na sia kitu peta ka kolot téh!” ceuk mitoha awéwé. Ari mitoha lalaki léos baé ka imah. Haténa ngunek-ngunek ambek, hayang males.

“Isuk mah anggeuskeun ngala roay téh jeung Bapa, Kabayan! Sing bener ulah goréng polah kitu ka kolot pamali deuleu matak doraka,” ceuk mitoha awéwé.

“Heug, moal mitoha.”

Isukna bral Si Kabayan jeung mitoha lalaki ka huma deui. Datang-datang rétop metikan roay, garetol naker. Mitohana rét deui rét deui ngarérét ku juru panon ka Si Kabayan. Si Kabayan tonggoy baé ngalaan roay. Sigana mah inget kana papatah mitoha awéwé, éstuning junun ayeuna mah kana gawéna téh.

Nempo Si Kabayan jongjon digawé, kuliwed les baé mitohana téh. Si Kabayan mah terus baé ngalaan roay nepi ka karungna téa pinuh pisan. Ret dipangrodkeun liang karung téh. Reketek ditalian.

“Na kamana mitoha bet euweuh? Moal salah ninggalkeu meureun, keuheuleun kénéh urut kamari. Kajeun ah! Aing gé rék balik. Rék digusur baé ieu karung téh, da teu kabawa dipanggul mah,” bari ngomong kitu, bluk karung téh digulingkeun. Durugdug digusur.

“Kabayan! Kabayan!” Ceuk sora jero karung. “Ieu aing, mitoha sia ulah digusur!”

Reg Si Kabayan eureun, “Ah puguh roay, roay!” Bari gaplok dipeupeuh karung téh. Durugdug deui digusur.

“Kabayan! Bapa deuleu ieu, lain roay!”

Roay! Roay!” Bari terus digusur.

Barang datang ka dapur, gebrug ditinggangkeun kana rarangjangan, “Ek!” Sora jelema nu titeundeut.

“Tah mitoha awéwé, roay sakarung!” Bari léos manéhna mah indit ka cai.

Barang diudulkeun eusina, gurubug salakina ragrag bari gegerungan. Awakna daronglak raraheut urut digugusur anu sakitu jauhna. Pamajikanan teu kira-kira kagéteunana Tuluy diubaran ku cilebu. Meunang dua poé mitoha lalaki teu bisa hudang-hudang acan.

Kacaturkeun di nagara Pasir Batang, Prabu Tapa Ageung ti prameswari Niti Suwari kagungan putra tujuh, istri wungkul. Nu kahiji kakasihna Purbararang, nu kadua Purbaéndah, nu katilu Purbadéwata, nu kaopat Purbakanca, nu kalima Purbamanik, nu kagenep Purbaleuwih, nu katujuh Purbasari. Ngaraos parantos sepuh, Prabu Tapa Ageung ngersakeun badé tatapa di leuweung. Nu dicadangkeun ngagentos ngeuyeuk dayeuh ngolah nagara téh Purbasari lain Purbararang, putra cikalna.

Prabu Tapa Ageung     : Anaking, Bapa téh geus ngarasa kolot, kulantaran kitu Bapa rék   tatapa di leuweung. Tuluy gaganti Bapa téh anu ngolah ieu nagara nyaéta Purbasari.

            Purbararang            : Tapi Pa? Naha lain abdi anu ngagentos Bapa téh? Lain abdi téh    budak anu pangkolotna?

Prabu Tapa Ageung   : Bapa milih Purbasari kusabab Purbasari téh bangun pisabareun, pibageureun, leuwih ti nu séjén. Kusabab kitu Bapa leuwih percaya ka Purbasari dina ngolah ieu nagara. Pokona mah ieu kaputusan geus mutlak jeung teu bisa dirobah deui

Tuluy Prabu Tapa Ageung indit tatapa ka leuweung.

Purbasari                : Teu bisa kitu! Kuring teu narima! Kuring salaku budak cikal ngarasa dihina jeung asa ditincak hulu ku adi bungsu sorangan. Pokona kuring nu bakal ngolah ieu nagara. Purbasari, manéh indit…!!!

Purbasari diusir ti Karaton jeung dipiceun ka Gunung Cupu.

Kacaturkeun di Kahyangan, Guruminda putra déwata cikalna, titisan Gurian Tunggal ngimpén gaduh garwa anu sarupa jeung Sunan Ambu.

Guruminda              : Ambu, abdi bieu ngimpén gaduh garwa anu sarupa jeung Ambu.

Sunan Ambu            : Jung geura téangan pijodoeun hidep anu sarupa jeung Ambu. Tapi ulah  torojongan, anggo heula ieu raksukan… Lutung…!!!

Janggelek Guruminda rupa jadi lutung katelah Lutung Kasarung.

          Kocap deui di nagara Pasir Batang… Niti Suwari ngersakeun haying tuang daging lutung. Tuluy nitah Aki Panyumpit pikeun néangan lutung ka leuweung.

Niti Su  wari               : Léngsér! Kuring téh haying dahar daging lutung.

Aki Panyumpit            : Mangga juragan.

Di leuweung…

Aki Panyumpit          : Ka mana nya lutung téh? Meni ka sepi euweuh sasatoan pisan ieu leuwung téh?

Aki Panyumpit geus pegat pangharepan. Barang rék muang, dina  tangkal peundeuy bet kabeneran manggih lutung keur guguntayangan. Barang rék disumpit, lutung téh nyoara.

Guruminda             : Eh, Aki bet kaniaya. Ulah disumpit! Kuring téh rék ngaku bapa pulung ka Aki. Hayang betah di dunya, hayang nyaho nu ngaranna karaton.

Aki Panyumpit          : Ih bisa ngomong lutung téh! Heg atuh ari kitu mah, sok geura turun!

Lutung Kasarung dibawa ka Karaton. Tapi barang rék dipeuncit, taya pakarang anu teurak, teu bias dirogahala.

Niti Suwari               : Aya naon Léngsér, asa rariweuh katingalina!

Aki Panyumpit          : Ieu lutung meni ka hésé dipeuncitna, na kumaha atuh ieu téh Juragan?

Niti Suwari               : Pasrahkeun wé ka anak kami, sugan butuh keur pibujangeun.

Eta lutung téh dipasrahkeun ka Purbararang. Purbararang keur ngagembrong ninun barang Lutung Kasarung nyampeurkeun. Tuluy koloprak téh taropong Purbararang murag ka kolong Balé.

Purbararang            : Cing lutung, pangnyokotkeun taropoong di kolong Balé!

Tuluy éta taropong téh dicokot. Ari béréwék téh dibebekeun jadi lima, sor disodorkeun ka Purbararang.

Purbararang            : Jurig lutung! Taropong Aing sabogoh-bogoh dibebekeun! Léngsér!   Teu sudi Kuring mah, anteurkeun Si Lutung ka Purbasari di leuweung!

Tuluy Lutung dianteurkeun ku Aki Panyumpit ka Purbasari di leuweung.

Aki Panyumpit          : Neng, ieu lutung pamasihan Purbararang kanggo pibujangeun

Purbasari                : Eh, Léngsér, geuning si Tétéh téh aya kénéh adilna, sanajan lutung ogé teu kunanaon, tamba keueung di leuweung. Hatur nuhun béjakeun ka si Tétéh.

Aki Panyumpit          : Mangga Néng.

Caturkeun di sisi leuweung, Purbasari ngagolér dina palupuh sabebek, di hateup welit sajalon. Lutung Kasarung ngangres ninggal kaayaan putri anu sangsara.

Guruminda              : Deudeuh teuing Putri téh nalangsa pisan. Kuring rék neneda ka Sunan Ambu, neda sapaat para Bujangga, niat misalin meungpeung Purbasari saré kénéh.

Raksukan digedogkeun, bray baranang siga béntang, kakasépan Guruminda kahiangan, Panejanan tinekanan, sajiadna katurutan. Jleg ngajenggleg karatonna leuwih agréng ti nagara. Tempas saré Purbasari jadi kasur tujuh tumpang, disimbut sutra Banggala, disumpal ku benang emas. Janggelek Guruminda jadi lutung deui..

Purbasari                : Ya Allah, naha jadi karaton ano agréng leuweung téh? Alhamdulillah ieu kanikmatan téh meni ka ajaib.

Kabeungharan jeung kamulyaan Purbasari di gunung kasampir-sampir ka nagara Pasir Batang. Purbararang tambah sirik. Rupa-rupa akal dikotéktak, sangkan aya alesan keur ngarah Purbasari.

Purbararang            : Awas manéh Purbasari! Urang bakal ngancurkeun sagalana!

Rupa-rupa ékol Purbararang, antukna PUrbasari diajak pangeunah-ngeunah olahan, paloba-loba samping, pageulis-geulis rupa. Tapi rahayat jeung jaksa mutus teu weléh Purbasari nu unggul.

Tungtungna Purbararang ngajak pakasép-kasép beubeureuh. Sakasép-kasépna lutung moal ngéléhkeun sagoréng-goréngnana manusa.

Purbararang            : Purbasari, ayeuna manéh bakal éléh kusabab beubeureuh kuring mah manusa ari manéh mah beubeureuhna ngan lutung!

Purbasari ngan bisa cicing rumasa éléh, tenggekna kari saketokeung di teukteuk. Tuluy Lutung Kasarung ngagedogkeun raksukanana, baranyay hurung janggelek jadi Guruminda deui.

Purbararang            : Indrajaya, paéhan éta lutung jadi-jadian, beubeureuh si Purbasari!

Indrajaya ngamuk, tapi teu bisa majar kumaha, kaungkulan kadigjayaanna.

Indrajaya                : Ku Aing paéhan sia!

Dina ahirna, Purbasari ngadeg Ratu di nagara Pasir Batang jadi prameswari Guruminda. Ari Purbararang jadi pangangon. Indrajaya dihukum jadi pangarit. Nagara Pasir Batang jadi maju dina pamaréntahan Purbasri jeung Guruminda.

kabayan

al kisah

Alkisah, di hiji karajaan hiduplah sapasang raja sarta ratu. maranéhanana miboga saurang putri anu ngaranna Putri Sumberella sabot pesta ulangtahun putri anu ka 14 keur diayakeun , Awéwé jahat anu jahat nan telenges ogé datang pikeun membalaskan dendamnya ka raja sarta ratu. tétéla anu jadi sasarannya ayeuna nyaéta putrinya. manéhna ngerem putri di hiji panjara anu disebut panjara iblis , konon cenah sing saha anu asup ka panjara éta , manéhna moal kungsi kaluar deui kajaba manéhna manggihan konci anu bertabur berlian pikeun muka panjara éta. nepi ka ayeuna euweuh satupun jelema anu bisa manggihan konci éta. raja sarta ratu pohara hanjelu sarta pegat asa. Digigireun / sabeulah éta , jelema anu jadi patih raja éta sabenerna nyaéta anak buah nini sihir anu nyamur.
Hiji poé , datanglah 2 jelema laki2 sarta saurang wanoja Ksatria ka hareupeun raja. maranéhanana jangji pikeun néangan konci berlian éta sarta ngaluarkeun putri ti panjara iblis éta. maranéhanana kebingungan di mana lokasi konci berlian éta aya. pamustunganana maranéhanana manggihan titik caang , maranéhanana manggihan buku kuna anu dijerona ngeusi peta di mana konci éta aya. nurutkeun peta éta konci éta aya di leuweung kalimantan. maranéhanana kudu menyebrangi sagara , naék turun gunung sarta asup kaluar leuweung pikeun nepi ka ka lokasi éta. digigireun / sabeulah éta Awéwé jahat anu jahat nan telenges éta terus mengawasi unggut gerik maranéhanana. Awéwé jahat éta terus menghadang maranéhanana kalayan mecenghulkeun monster2 ahéng. tapi monster2 éta terus diéléhkeun ku tilu Ksatria éta nepi ka pamustunganana Awéwé jahat sarta anak buahna langsung turun leungeun sarta nyanghareupan langsung 3 Ksatria éta. tapi Awéwé jahat reujeung anak buahna éta éléh sarta pamustunganana 3 Ksatria éta junun meunangkeun konci na sarta langsung indit ka panjara iblis sarta muka panjara éta kalayan konci berlian. putri leupas sarta balik babarengan sarua 3 Ksatria nuju ka karaton. raja sarta ratu pohara bagja. sarta 3 Ksatria éta dinobatkan jadi pahlawan karajaan. sarta salah sahiji ti kasatria éta nikah ka Putri Sumberella.

Naskah Drama:
Alkisah , di hiji karajaan anu ngaranna karajaan Garut ngoréjat Garut berprestasi. hiduplah saurang raja anu ngaranna raja Abrorah sarta ratu nyai roro wetan. maranéhanana miboga saurang putri anu ngaranna putri sumberella.
Di deui warsih putri sumberella.
Patih: “ anu dipihormat raja karajaan Garut ngoréjat Garut berprestasi , raja anu urang cinta sarta urang banggakan anu henteu séjén sarta henteu lain manéhna nyaéta Raja Abrohah sarta anu dipihormat Ratu karajaan urang anu geulis kawanti-wanti manéhna nyaéta ratu nyai roro wetan. dina pesta deui warsih putri sumberella ieu, marilah urang babarengan mendoakan sang putri
Henteu lila sanggeus éta , datanglah Awéwé jahat anu jahat nan telenges hayang membalaskan dendamnya ka ratu.
Awéwé jahat: HAHAHA kabagjaan maranéh cukup nepi ka disinin waé!
Ratu: naha kau datang kadieu deui Awéwé jahat sialan!
Awéwé jahat: saban anu indit pasti baris balik , kuring baris membalaskan dendamku ka manéh cewek centil!
Ratu: Lancang sakali ngomong anjeun Awéwé jahat! ( menampar Awéwé jahat )
Raja: geus, geus pamajikan kuring. manéhna saukur wanoja murahan anu henteu tau sopan santun.
Awéwé jahat: wani wanina kau menamparku cewek centil. ayeuna pék tarima pembalasanku HAHAHA. ieu pisan jurus panganyarna kuring HAHAHA ( nyulik putri )
Putri: Tulung!!! tulung kuring ,, ayah ,, ibu:o
Raja: anaking!
Ratu: Tidaaaakkkk!!! ( kapidara )

Samentara éta, Awéwé jahat anu nyulik Putri Sumberella ngabawa sarta menjebloskan sang putri ka dina panjara iblis, di mana euweuh anu bisa kaluar ti ditu, kajaba jeung sarat...
Awéwé jahat: asup kau kadina panjara ieu!
Putri: henteu Awéwé jahat! tulung kuring,, tulung..!
Patih: manéhna moal bisa kaluar ti dieu nyonya!
Awéwé jahat: baruk tangtu waé, manéhna tidakbisa kajaba manéhna manggihan konci panjara ieu HAHAHAHA!
Patih: konci nyonya? Lainna panjara ieu dikutuk ku kituna euweuh anu bisa kaluar lamun geus asup?
Awéwé jahat: oo tidakbisa, aya buku kuna di perpustakaan anu eusina konci kumaha muka panjara ieu
Patih: oooh begituu
Awéwé jahat: Ooo tentusajaaa
Nnk & ankbuah: HAHAHAHA!

Samentara éta di karaton karajaan.
Ratu: di mana anak urang kakanda?
Raja: Awéwé jahat éta ngabawa indit , sarta meureun baris ngasupkeunana kadina panjara iblis!
Ratu: naon?? panjara iblis?! Panjara macem mana éta kakanda?
Raja: iya, panjara éta pohara mengerikan, anak urang moal bisa kaluar ti panjara iblis éta , kajaba hiji jalma bisa manggihan koncina.

Samentara éta panjara iblis.
Putri: ayah, ibu tulung kuring , kuring sieun...:’(
patih: berisik! gawé anjeun ngan ceurik sarta ceurik sapanjang poé! dasar anak ogo!
Ksatria 1: (mawa kai ti tukang sarta saterusna nakol patih)
Patih: aaa (kapidara)
Ksatria 2: putri , kau henteu nanaon?
Putri: henteu nanaon kumaha? kau henteu tempo kuring keur ceurik kawas ieu?
Ksatria 1: tuluy? kumaha carana ambéh kuring bisa ngaluarkeun anjeun ti dieu?
Ksatria 3: aaah maranéh ieu paké basa bari sagala, sudahlah kajeun kuring anu atasi ieu, girl’s own this!
Ksatria 3: putri, naha kau tau cara ambéh kami bisa ngaluarkeun anjeun sarta mawa anjeun balik deui?
Putri: sabenerna kieu, kuring reureunceupan geus ngadéngé percakapan antara Awéwé jahat sarta anak buahna, jigana kuring mikawanoh anak sora anak buah Awéwé jahat éta, éta PATIH!
Ksatria 3: patih?! Tapi éta mustahil, mangsa da?
Putri: kuring yakin éta patih, sudahlah percaya waé, pergilah ka gudang buku anu aya di handapeun taneuh. carilah buku kuna éta. dijerona aya rusiah pikeun muka panjara iblis ieu.
Ksatria 3: hayu urang indit, kawan! Kuring tau kudu kumaha

Di gudang handap taneuh.
Ksatria 1: di mana enya buku éta?
Ksatria 3: enya téang lah, kumaha da!
.... (néangan buku)
Ksatria 2: ieu manéhna bukuna!. “panjara iblis éta henteu bisa dibuka kajaba kau bisa manggihan konci berlian. “
Ksatria 1: tuluy? di mana lokasi konci éta?
Ksatria 2: tah , ieu manéhna petanya. “kahiji urang kudu naékan gunung guntur , tuluy menyebrangi sagara indonésia , sarta ngasupan leuweung kalimantan. Konci éta aya di hiji gua terlarang. tuluy katakan dina dora gunung , sagara , leuweung kalimantan. naon ieu? dina unggal lokasi éta aya hiji petunjuk.”
Ksatria 3: ish kau ni, bagai dora waé -___-
Ksatria 1: eeh, geus geus, ulah paraséa! Hayu urang indit!
Ksatria 2: éh, urang ka karaton tiheula!
Ksatria 1: pikeun naon?
Ksatria2: pikeun méré weruh raja ambéh henteu perlu gelisah, alatan urang anu baris nyalametkeun sang putri
Ksatria 1 & 3: mangga lamun kitu hayu indit!

Samentara éta, raja keur berbincang –bincang jeung jelema kapercayaanana nyaéta patih di aula karaton, raja henteu weruh lamun sabenerna patih éta téh anak buah si Awéwé jahat.
Raja: kumaha rencana urang ayeuna patih? naon urang kudu turun leungeun nyanghareupan Awéwé jahat éta?
Patih: Hamba henteu weruh paduka raja, tapi kumaha kalayan sang Ratu?
Raja: iya, manéhna gering teuas alatan mikiran putri Sumbrella
Patih: hamba turut berduka paduka raja
Raja: jadi naon anu kudu urang pigawé patih? Haruskah urang indit ka karaton Awéwé jahat éta?

Ujug-ujug.............
Ksatria 1: stop! henteu perlu raja.
Ksatria 3: kami anu baris néangan konci éta , pikeun bisa ngaluarkeun putri ti panjara iblis.
Patih: saha maranéh? berani-beraninya maranéh asup kadieu!
Raja: iya, saha maranéh? naon maranéh yakin baris bisa manggihan konci éta?
Ksatria 2: kami nyaéta 3 ksatria paduka, kami pasini , kami baris geura-giru indit sarta manggihan konci éta.
Patih: mustahil! maranéh lain saha-saha. sumawona kau wanoja ( nunjuk alviera ). mana meureun kau bisa manggihan konci éta!
Ksatria 3: ulah ngamomorékeun kuring ngan alatan kuring wanoja tuan patih! -____-
Ksatria 1: kami yakin, kami bisa. lamun perlu nyawa kami jadi taruhannya.
Raja: enya, lamun kitu mangga, maranéh kudu bisa mulangkeun putri Sumbrella, lamun henteu, maranéh baris dihukum pancung!

Sanggeus éta, para ksatria kaluar ti karaton sarta nuluykeun lalampahan maranéhanana nuju gunung cikuray.
Naékan gunung cikuray.
Ksatria 1: aduh laér kénéh ga yeuh? kuring geus cape yeuh.
Ksatria 2: ulah pegat asa kawan. urang tacan berumah tangga. éh salah
Ksatria 3: aah! hayu urang teruskan! cemen pisan da maranéh! -__-
Samentara éta di karaton Awéwé jahat.
Patih: nyonya , aya 3 anak Ksatria anu hayang manggihan konci éta.
Awéwé jahat: naon? kumaha maranéhanana bisa weruh??! di mana maranéhanana ayeuna?!
Patih: tanyakan waé ka layar ajaib.
Awéwé jahat: layar ajaib tunjukanlah di mana 3 Ksatria éta aya?
...............
Awéwé jahat: manéhna cikénéh nepi ka di gunung cikuray. oke, kuring kudu menghadangnya. monster panon! , keluarlah sarta hadang maranéhanana!
masih gunung cikuray, sang Awéwé jahat ngaluarkeun monsternya, JRENG JRENG JRENG!!
Monster 1: hahaha
Ksatria 1: astagfirullohaladzim. naon éta?
Ksatria 2: jigana éta téh monster
Ksatria 3: tangtu waé éta monster lain badut -__-
Ksatria 1: hayu lawan, hiaaaaat!!!!!!
Pamustunganana monster 1 éléh............
Ksatria 2: éta manéhna...
Ksatria 1: naon?
Ksatria 2: peti konci jigana, hayu buka!
Ksatria 1: naon?! Coba deui?! (bari muka peti)
Ksatria 3: éta lain ale-ale pan?
Ksatria 1: engga ko? ieu bener peti.
Ksatria 3: yah, ga asik pisan da eusina!
Ksatria 2: hayu urang lanjutkan. ka sagara Indonésia
Di karaton awéwé jahat.
Patih: nyonya , aya béja penting.
Awéwé jahat: béja penting naon? kau mengagetkanku waé!
Patih: Monster panon geus éléh. kumaha rencana urang saterusna?
Awéwé jahat: tenang waé kau. kuring boga monster panon 2. ahahaha
Awéwé jahat: layar ajaib. tunjukanlah di mana para kasatria éta aya! monster panon , keluarlah sarta hadang maranéhanana!

Samentara éta Di sagara Indonésia.
Ksatria 1: (bernyanyi) (bubuy bulan)
Ksatria 3: lagu naon éta? kampungan! ieu yeuh lagu anu keren ( nyetél lagu smash , bari berjoged )
.............................
Ksatria 2: stop! urang geus nepi ka.
Monster2: AHHAHAHAHA!
Ksatria 1: astagfirulloh. naon deui éta?
Ksatria 2: kiriman deui ti Awéwé jahat.
Ksatria 3: 1,2,3 lawan...
Monster ka 2 ogé éléh..............
Ksatria 2: éta manéhna! (manggihan petunjuk ka 2)
Ksatria 1: muga lain coba deui. naon? anjeun tacan boga untung
Ksatria 3: kuring yakin ieu pasti ale-ale -____-
Ksatria 2: hayu lanjutkan deui, ulah nyerah!

Di karaton Awéwé jahat.
Awéwé jahat: layar ajaib ,sekarang tunjukanlah di mana 3 Ksatria aya! naon? monster 2 ogé geus éléh! ayeuna kuring anu langsung turun leungeun!
.......................
Di leuweung kalimantan.
Ksatria 2: éta manéhna peti harta karun anu pituin.
Datang Awéwé jahat..
Awéwé jahat: henteu sagampang éta! léngkahan tiheula layon kuring! HAHAHA
Ksatria 1: hayu lawan.... hiattt...
Patih: naon apaan ieu?! Nyonya?! Maranéh naonkeun manéhna?!
Ksatria 3: sudahlah kau, manéhna pantas kieu, sarta kau saterusna!
Patih: oo tiakbisaa
Ksatria 1: hayu lawaan!
Awéwé jahat sarta patih ogé éléh sarta para Ksatria meunangkeun konci éta.
Putri: para Ksatria geuwat datang.
Ksatria (all): Putri!!!
Putri: naon maranéh junun meunangkeun konci éta?
Ksatria 1: enya udah lah , mana meureun urang teu bisa. urang pan para kasatria anu tangguh and gaul getoh!
Putri: lamun kitu gancang buka.
Ksatria 1 muka panjara iblis kalayan konci éta.
Putri: terimakasih maranéh geus nyalametkeun kuring.
Ksatria1: hayu gancang balik putri, jelema kolot anjeun pasti mencemaskanmu!
.........
Di karaton karajaan..
Putri: ayah!
Raja: anaking. kau geus balik!!!
Putri: iya ayah ,, mana ibu??
Raja: sabenerna............
ibumu geus maot dua poé anu tuluy.
Putri: tidaaaakkk!!! ibuuuu!!!
Ksatria 1: sudahlah. ingkeun ibumu tenang di alam ditu.
Putri: kau henteu mengerti, ibuuu!!!!
Raja: sudahlah anaking, isukan urang indit ka tempat peristirahatan pamungkas ibumu
.............................
Sang putri sarta kulawarga karajaan ogé indit ka astana ratu nyai roro wetan,
Putri: bisakah ayah ninggalkeun kuring sorangan waé di dieu, kumohon
Raja: mangga lamun éta daék anjeun, tapi ulah lila teuing
Putri: (nyarita dina batu nisan) ibu, naha ibu ninggalkeun kuring? Ibu ulah mati huuuhuuuuuu
Putri: ibu, sabenerna kuring miboga rasa ka salah sahiji ksatria éta, tapi kuring sieun ibu, ah andai ibu di dieu, ibu pasti mengerti, ibu pasti tau kuring kudu kumaha
Raja: kau geus réngsé anaking?
Putri: iya ayah, ayah...
Kumaha lamun kuring nikah kalayan golongan lain bangsawan?
Raja: kau hayang nikah kalayan saha anaking?
Putri: kuring hayang nikah kalayan ssssduaygasyiu(ngaharéwos ka raja)
Raja: mangga, baris ayah pikirkeun
Sang putri sarta kulawarga karajaan ogé balik ka karaton, sarta saterusna sang raja méré émbaran ka ksatria kasebut
Raja: terimakasih dina maranéh 3 ksatria anu pemberani anu geus nyalametkeun sang putri, luhur éta, kuring baris méré kado dina maranéh
luhur keberanian ksatria 3, kuring bikeun pedang titanium ieu minangka lambang keberanian, pikeun ksatria 2, kuring bikeun buku ieu minangka lambang luhur kanyaho teu kawates anu dipiboga anjeun, sarta pikeun ksatria 1, kau baris kuring nikahkan kalayan putriku
Ksatria1: naon?! Tuan raja henteu bercanda pan?
Raja: tangtu waé henteu, kau henteu daék?
Ksatria 1: lain kitu, baginda, malahan hamba baris melamar putri, tapi kuring sieun henteu ditarima ku baginda minangka besan, sarta sang putri mustahil mitresna hamba.
Putri: henteu kitu, kuring mitresna anjeun ksatria
Ksatria 1: putri,apakah éta bener? Maukah kau nikah kalayan kuring? (ngasongkeun lélépén)
Putri: tangtu waé kuring daék
Sang putri ogé narima lamaran sang Ksatria 1, sarta sawatara poé saterusna maranéhanana nikah sarta pamustunganana hirup bagja salawasna.

ratu